Mise à jour

Halowa!

Intuseen weer een dikke twee weken geleden dat ik hier nog eens iets geschreven heb, dus dat verdient wel een update, jawel une mise à jour...
Mijn geheugen laat me echter zwaar in de steek en het is dus bijzonder moeilijk om me te herinneren wat ik wanneer gedaan heb. Misschien moet ik toch eens nadenken om een dagboek aan te leggen, of ook niet... Ik kan alvast met zekerheid stellen dat ik de tijd nog niet gehad heb om me hier te vervelen.
Ok hier gaan we dan! Ik gebruik echter nog steeds de klavieren vant scholeke want het internet is nog steeds niet gearriveerd, grmbl...

Het eerste dat ik jullie zeker niet mag nalaten te vertellen is de sangria-avond op Champs de Mars (voor de Parijse leken onder ons: de grasvelden onder den eifeltoren). De spanjaarden hadden voor 50 man sangria gemaakt in grote tonnen en voor drie euro mocht je hen helpen om die te ledigen... Blijkbaar het traditionele partyconcept der Spanjaarden. En ik kan u verzekeren van sangriamaken hebben die mannen behoorlijk wat kaas gegeten, in geen enkel opzicht te vergelijken met de brol wie wij in de colruyt of de aldi kopen. Kzal eens het receptje vragen...
Nadien nog snel een bevriende gitarist opgebeld om alweer enkele internationale liederen mee te huilen!!! Fiesta à Paris!

Dan ook zeker niet te vergeten: De chocolade-fondue avond bij, alweer, el josé. Ja het lijkt wel of we hier niet anders doen dan fondue eten, maar het is een 'toevallige' samenloop van omstadigheden laat ons zeggen. We slaagden er ook in om het raadsel "Hoe raak je met 19 man rond 1 fondue?" glansrijk op te lossen. Nadien nog enkele pasjes en biertjes in de Marais om het compleet te maken...

De zondagnamiddag vond ik de perfecte chirovervangende activiteit (want wees maar zeker, chiro gavertje en al de rest, ik mis jullie!!!): La Chasse au Trésor!
Schattenjacht in het hartje van Parijs, met ons team van 6 man besloten we er volledig voor te gaan... Maar helaas het mocht niet baten, al bij de eerste opdracht vielen onze kansen op de overwinning in het water. "Ma femme est mort pendant l'été, elle est tout près de Nicki..." Het duurde wel eventjes voor we doorhadden dat we het bij centre Pompidou moesten zoeken. Toen we aan onze tweede locatie, het Louvre, aankwamen, ontvingen we reeds een berichtje dat de winaars bekend waren. Hmm... we waren echt wel slecht, en grepen op die manier naast de Raftingtocht!

Pranzo italiano!
De Italianen nodigden ons uit voor een prachtig Italiaans diner ten huize Anna. Italiaans slaatje, versgemaakte pizza door Rodolpho en een overheerlijke taart. Jaja, ook die italianen kunnen er wat van! Alweer in niets te vergelijken met onze Belgische pizza...
Twee dagen later werden we opnieuw uitgenodigd voor een Italiaanse avond, omdat Anna de dagnadien verhuise en nog een laatste keer wou profiteren van haar prachtige uitgeruste keuken. Deze keer kregen we een pasta met zalm en nadien een zo mogelijk nog lekkerdere taart. Deze keer werd de maaltijd en de overvloeidig aanwezig wijn echter opgevolgd door veel te traditionele en in rollenpatronen gegoten discussies over de mannelijke conceptiepil... Hmm achja, waarom ook niet...




Ook te vermelden waard was de soiréé in de Quartier Latin (amai er is echt behoorlijk veel te vermelden waard precies en da wordt hier behoorlijk lang...)
We gingen naar een cafeetje met Artisanale bieren, en u kan het al raden, ook die Fransen kunnen er wat van, maar niets kan natuurlijk tippen aan onze Belgische godendranken, die hier in Parijs bijna tot delicatesse uitgeroepen worden...
Nadien gingen we nog een beentje zwaaien in een 'illegale' feestkelder met vooral jiddische muziek en Franse Chansons. Hoewel de temperaturen er niet te houden waren en de transpiratie van jan en alleman via de plaffond op mijn lichaampje druppelde, was het wel een zeer geslaagd feestjen...

En dan ten slotte het bezoekje van mijn oudjes...
Zaterdag hebben we de hele dag rondgekuierd in Parijs: Saint-Germain, marchés aux puces, St-Michel, l'île de la cité, straattheater op île Saint-Louis,... Een enorm gezellig dagje, op het gemak, genietend door de straten van Parijs. Het kan echt eens deugd doen samen te zijn met mensen die je wat langer dan een maand kent...
's Avonds gingen we eten in 'Le Sergeant Recruteur', een bijzonder traditioneel Frans restaurant. Als voorgerecht krijg je er een grote kom soep, een schel paté, een mand vol worsten en een mand vol groentekens. Met een groot mes mag je jezelf naar behoeven voorzien van spijzen. Na een te kiezen hoofdgerecht komt er dan een vergelijkbare plank met allerlei kazen, en nadien nog een dessertje, ... Een stevige maaltijd, en het deed deugd!
De zondag maakten we gebruik van het Parijse systeem met de openbare fietsen (Vélib) om eens op twee wielen door de drukke straten van Parijs te rijden om ten slotte aan te komen bij Montmartre. 's Middags gingen we eten bij Viviane en Francis en jawel, alweer eens tevige maaltijd, ik kan er weer voor een tijdje tegen!

Salut!